Er is bijna geen stengeldoorsnede van Tempskya te vinden waarin
zich niet een bladsteel aan het vormen of afsplitsen is. Het proces gaat
als volgt: eerst begint het xyleem op de plaats van afsplitsing dunner te
worden en naar buiten te buigen. Dan maakt het steeltje zich los en neemt
daarbij een C-vormig stuk xyleem van de stengel mee. In het xyleem van de
stengel blijft een opening zitten die zich al spoedig weer sluit.
Het xyleem van een bladsteeltje is altijd C-vormig.
De bladsteeltjes houden al na ongeveer 1 mm op te bestaan, behalve binnen
het bereik van de buitenkant van de stam. Dit verklaart waarom er zo weinig
doorsneden van losse bladsteeltjes zijn te zien.
Vrije bladstelen worden ook wel phyllopodia of bladvoetjes genoemd. In een stuk Tempskya uit Tasmanië zitten wel veel bladstelen, vlak voor het uittreden uit de stam. De bovenste rij foto's hieronder is van dit stuk. De diameter van deze volgroeide bladstelen ligt rond de 3 mm. Onvolgroeide bladstelen hebben een diameter van ongeveer 1 mm.
Klik op de foto om hem te vergroten
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |